Kitap Künyesi

Yazar: Birgül Oğuz

Tasarımcı: Emine Bora

Yayın Evi: Metis Yayınları

İSBN: 9786053162124

Sayfa Sayısı: 112

İstasyon Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Birgül Oğuz’dan yalnızlık, itimat ve arkadaşlık üstüne uzun bir hikâye.

“Şimdi ormanda bir patikada dalgın yürürken aniden ağaçların, boyumu aşan yabani otların arasına dalıp koşmaya başlamışım gibi hissediyordum. Tren hızlandıkça bir sevinç dalgası yükseliyordu içimde. Ama her an daha da kararan bir ormanda dikenli bitkilerin, böceklerin, gececillerin arasına fütursuz dalışımın ödeyemeyeceğim bir bedeli olduğu duygusuna da kapılıyordum. Davranışımın kaynağına belirsiz bir gelecekte varacağımı seziyordum.”

İstasyon Alıntıları – Sözleri

• “Ne kadar uzaklaşırsam her şeyin o denli netleşeceği düşüncesi ilk kez o an çaktı zihnimde.”
• Ne kadar uzaklaşırsam her şeyin o denli netleşeceği düşüncesi ilk kez o an çaktı zihnimde.
• Başıbozukluk bazılarının cennetidir.
• Ne kadar uzaklaşırsam her şeyin o denli netleşeceği düşüncesi ilk kez o an çaktı zihnimde.
• Başıboşluk bazılarının cennetidir.
• İnsanın anlamını tam olarak kavrayamadığı davranışları olabilir.
• Bazen küçücük bir sarsıntı, her şeyi bir arada tutanı yerinden oynatmaya yeter.
• birbirlerini severlerdi fakat damak tatlarına aykırı bir lezzetin özgünlüğünü sever şeklinde…
• Basit isteklerimden daha kıymetli bir şeyim yoktu şu hayatta.

İstasyon İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Birgül Oğuz’un son kitabı kısa roman yada novella da diyebileceğimiz İstasyon; bir kendini arama, kendini keşfetme hikayesi.
Deniz Edebiyat öğrenim görmüştür ve üniversitede akademisyenlik yapmaktadır. Bilinmeyen bir nedenle üniversitedeki sözleşmesi yenilenmez ve işine son verilir. Tam bu sırada arkadaşı Nihal Deniz’i arayarak adadaki ‘istasyon evi’ ne göz kulak olması için onu adaya çağırır. İstasyon evinin açık kalması gereklidir. Deniz yaşamış olduğu başkentten ayrılıp bir süreliğine adaya gider.
Deniz içinde istasyon ev her ne kadar bir süre kalacağı bir yer olsa da, onun da hayatında bir durak, bir yerden başka bir yere yada bir durumdan başka bir duruma geçerken kullanılan mekan olur.
Çocukluğundan gelen bir ekip yaşanmışlıklar Deniz’i insanlarla ve hayatla bağ kurmaktan vazgeçmiş, yaşadıkları sebebiyle öfkeli, donuk ve yaşamdan kopuk bir genç hanım yapmıştır.
İstasyon evi, Deniz için bir kırılma noktası, değişiklik ve dönüşüm yaşayacağı yer olacaktır.
Deniz bu serüvende yalnız değil doğal. Ona patili bir dost Arkadaş ve istasyon evine sığınmak zorunda kalan on iki yaşındaki Elif birlikte rol alıyor. Kitabı okurken Deniz ve Elif’in hikayelerinin birbirini yankıladığına Deniz’in Elif’in yaşadıklarında kendi hakikati ile yüzleştiğine şahit oluyoruz.
Birgül Oğuz , gerek mütevazi ve akıcı anlatımı, gerek ustalıkla kurulmuş adeta bir nakış şeklinde işlenmiş cümleleri ile kitap süresince bir edebiyat ziyafeti sunuyor İstasyon’da.Kendisi ilk kere okuduğum bir yazar, yazarında edebiyatçı ve akademisyen oluşu kuvvetli kaleminde fazlaca net hissediliyor. İlk öykü kitabı Fasulyenin Bildiği ile Yaşar Nabi Nayır Öykü Ödülü’nü alan yazar ikinci kitabı Hah ile de 2014 Avrupa Birliği Edebiyat Ödülü’nü alıyor. Karşınızda keyifle okuyacağınız ödüllü ve kuvvetli bir yazar var anlayacağınız.
İstasyon, okurken kendinizle de baş başa kalacağınız ustalıkla yazılmış bir metin. Bir kendini keşfetme, kendine dönme, bir hesaplaşma hikayesi. Hayata tutunma, kendinle barışma üstüne bir uzun öykü.
Keyifle okuyun. (Filiz)

Bilinmeyen bir nedenle üniversitedeki işine son verilen edebiyat öğretmeni Deniz, arkadaşının davetiyle bir adadaki istasyon evinin açık kalması için bir süreliğine oraya gider. Kendi yaşamı için de mühim bir durak olacaktır bu ev. Yalnızlığına birlikte rol alan sempatik köpek Arkadaş ve günün birinde kapıya gelen Elif ile geçmişine dönerek onunla hesaplaşarak kendini bulma yolunda gelişen kısa bir öykü kitabı.
Yazardan okuduğum ilk kitap. Dili mütevazi ve kolay anlaşılır sadece durgun bir ifade vardı sanki. Biraz daha uzun birazcık daha derinlikli olsun arzu ederdim.
Keyifli okumalar… (Kevser)

İstasyon, bir kadının iş hayatından nefes almak kaçıp geldiği (adeta bir istasyon şeklinde) adadaki günlerine odaklanıyor. Metafor olarak bir tane köpek ve bir kız evladı içeriyor. Adada tanıştığı bu iki canlıya yüklediği anlamlar sebebiyle kendi hayatındaki boşlukları doldurmaya çalışan karakter, sanki bu istasyona ikmale gelmiş şeklinde hissederek bizi de yalnızlığının içine çekiyor. Anlatım oldukça güzeldi, metaforik öğeler de yerli yerinde kullanılmış. Ancak bu amaç arayışındaki yolculukta amacın ne olduğu ve niye karakterin bu yolculukta yer aldığına dair altyapıyı göremedim. Uzun bir öykü (novella) tadı vardı. Daha fazla karakter geçmişi ve altyapısı olmasını arzu ederdim. (Evren Erarslan)

İstasyon PDF indirme linki var mı?

Birgül Oğuz – İstasyon kitabı için internette en fazlaca meydana getirilen aramalardan birisi de İstasyon PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Birgül Oğuz Kimdir?

Birgül Oğuz, Türk yazar. 1981’de İstanbul’da dünyaya geldi. Bir süre müzikle uğraştıktan sonrasında bu ilgisini devam ettirmedi. Lisans eğitimini İstanbul Bilgi Üniversitesi Karşılaştırmalı Edebiyat Bölümünde tamamladı. Üniversite yıllarında tiyatroyla ilgilenerek oyun yazarlığı ve dramaturgluk yapmış oldu

Birgül Oğuz Kitapları – Eserleri

• Hah
• İstasyon
• Fasulyenin Bildiği

Birgül Oğuz Alıntıları – Sözleri

• ….. Ama hiçbir şey olmadım.
  Sonra el kaldırdım ve kalktım, kalbimin karatahtasına koca koca harflerle
  EY
  SENİN DEĞİLİM yazdım. (Hah)
• birbirlerini severlerdi fakat damak tatlarına aykırı bir lezzetin özgünlüğünü sever şeklinde… (İstasyon)
• Anımsamak için unutmak gerek. (Hah)
• “Ne kadar uzaklaşırsam her şeyin o denli netleşeceği düşüncesi ilk kez o an çaktı zihnimde.” (İstasyon)
• Ne kadar uzaklaşırsam her şeyin o denli netleşeceği düşüncesi ilk kez o an çaktı zihnimde. (İstasyon)
• Anımsamak için unutmak gerek.. Ben anımsayamam..
  Ama bu yasa eski, bu gergef ondan eski. Ve hepimiz biliyor:
  Anımsamanın ilk hecesi ah, ikincisi vah. Peki unutmak kaç hece, Akasya?
  Ya benim takatim nereye kadar? (Hah)
• “Bir daha asla” ölümsüzün sözüdür (Hah)
• …. Gerektiğinde çakılların üstünde de uyunabileceğini düşünmüştü..
  Uzun sürmüş her günün önünde sonunda kendi akşamına kavuşacağını, susmanın ve anlatmanın, kalmanın ve kaçmanın boşunalığını. (Hah)
• Başıbozukluk bazılarının cennetidir. (İstasyon)
• İnsanın anlamını tam olarak kavrayamadığı davranışları olabilir. (İstasyon)
• “Hikâyeler hep güzeldir,” dedi başka biri, “dinleyecek biri kaldıysa doğal.” (Fasulyenin Bildiği)
• Kaç hece bu “biz” dedikleri, diyordum. Kaç şahıs sığar bir heceye? (Hah)
• Madem kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde, kuşanacağım kılıç, çıkıp gideceğim kapı nerede? (Hah)
• Basit isteklerimden daha kıymetli bir şeyim yoktu şu hayatta. (İstasyon)
• ” … hiç kimseye kalmaz, sabır, ah, irmik, süre, falan…” (Hah)
• Bazen küçücük bir sarsıntı, her şeyi bir arada tutanı yerinden oynatmaya yeter. (İstasyon)
• Acı insanları bir araya getirir fakat bir arada tutmaz. (Hah)
• …
  Gözlerimi Pepe’den alamıyorum. Pepe bir köpeğin yasını tutuyor; adım şeklinde biliyorum. Gömülmemiş bir ölüyü gömmeye çalışıyor. Toprak değil, yüzlerce ad atıyor ölünün üzerine. Ve yetmiyor. Çukur dolmuyor.
  … (Fasulyenin Bildiği)
• Ne kadar uzaklaşırsam her şeyin o denli netleşeceği düşüncesi ilk kez o an çaktı zihnimde. (İstasyon)
• Pis faşistlerin göbekleri çatlamıştı işçi köylü kanı içmekten fakat gün doğan hep uyanmıştık. (Hah)