Kitap Künyesi

Yazar: Can Yılmaz

Yayın Evi: İnkılap Kitabevi

İSBN: 9789751039774

Sayfa Sayısı: 240

Hayatım Roman Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Hercai, bayağı, süssüz, dümdüz insanları bir o denli naif hikâyelerin içine salıyor…

Gözünüzde canlanıyorlar derhal…

İştah kabartan, ağız sulandıran, hem içten hem vicdanlı adamlar, hanımlarla tanışıyoruz… Tanıdık, akraba yapıyoruz onları…

Aklımızca, yettiğince yardım etmeye çalışıyoruz; birazcık acıma ve başlarına bir şey gelmesin duygusuyla…

Aslına bakarsanız kendimizi okuyoruz “satır aralarında.”

Kolaylıkla anlıyoruz olup biteni, kim bilir bizlerden birilerini.

Ozan Itimat

Hayatım Roman Alıntıları – Sözleri

• Sevmeyi öğrenmeden niye düştüm ki ben ana rahmine? Ne işim var orada? Eksik parça ile otomobil bile fabrikadan çıkmıyor, ben iyi mi sevmeyi bilmeden doğdum? Belki biliyordum da ne ara unuttum?
• “Bizim sevdamız da kalbimizin gıdıklanması işte…”
• Yaşlı birini memnun etmek için ona ne verebilirsin? Para, para etmez, altına otomobil çeksen gözü görmez, sekiz çeşit yiyecek versen yiyemez… Ucuz ve en kıymetli şeyi ver… Söylediklerine kıymet ver…
• Çuvaldızı kendime batırmaktan sıkıldım bir ihtimal… Kararsızım deyip kesip atmak istedim… Kendim olmaktan uzaklaştığımı gördüm geriye bakınca, ukalalığım tam burada hatırlattı kendini bir ihtimal… Özgürlüğümü hatırladım… Buz benzer biçimde parkta gece yarısına çeyrek kala üşümekten de geri bırakmayan yarım yamalak özgürlüğüm geldi aklıma… Kıçı kırık özgürlüğüm mü yaktı şimdi beni…
• Leyla durdu, Ömer Usta’ya baktı, gülümsedi belli belirsiz:
  “Keşke korkmasaydın Ömer Usta… Giderken ne cesurdun hâlbuki…”
• Biraz olsun ara verdi , kalabalığın içindeki yalnızlığına.
• İşte bu kadar, yaşlı birini memnun etmek için ona ne verebilirsin? Para, para etmez, altına otomobil çeksen gözü görmez, sekiz çeşit yiyecek versen yiyemez… Ucuz en kıymetli şeyi ver… Söylediklerine kıymet ver…
• Buyum işte, ne güçlüyüm bir zenginin karşısında haykıracak kadar, ne sessizim elimden ekmeğimi alana dur demeyecek kadar. Orta şeritte ilerliyorum derim hep… Okuduğum şiir kitaplarına ihanet eder benzer biçimde, şairane olmayan bayağı bir üslupla… Orta şeritte ilerliyorum…

Hayatım Roman İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Kara güldürü pek okumazdım, Can hocayla sevmeye başladım diye bilirim. İlk üç kitabı benzer biçimde bu da gene görkemli, okurken büyük keyif aldım. İyi ki varsın Can hoca,sen hep yaz biz okuyalım. (Gürkan Tilki)

Can yılmaz okumayı devamlı oldukca seviyorum. Hayatım roman kitabı yalnız hikayelerinden oluşuyor. Daha ilkin okuduğum kitaplarında bazı fikir yazıları da vardı ve onları da okurken oldukca keyif alıyordum. Bu kitapta bu şekilde yazıların olmaması beni birazcık üzdü. Oldukça uzun hikayelerde vardı oldukça kısa hikayelerde. Bazı karakterler ürkütücü olsa da bazıları sözgelişi içimdeki dörtlük adlı hikayedeki İsmail abi beni inanılmaz üzdü. Genel olarak en sevdiğim can yılmaz kitabı olmaya aday bir kitap değil. Ama okumakta son aşama keyifliydi (İpek aguslar)

Kendi tarZı olan bir kitap. Ama o biçim size uyar mı bilemiyorum. Hikayeler kolay, yer yer absürd. Bazen öyleki saçma şeyler yaşanıyor ki hikayelerde insan karakterlerin aptallığına inanamıyor. Burada olan burada kalır programı sanki bu kitapta anlatılan hikayelerden biri benzer biçimde. Değişik bir emek harcama. (Piremses kedi boynuzu)

Hayatım Roman PDF indirme linki var mı?

Can Yılmaz – Hayatım Roman kitabı için internette en oldukca meydana getirilen aramalardan birisi de Hayatım Roman PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Can Yılmaz Kimdir?

Can Yılmaz Kitapları – Eserleri

• Klişe Hayatlar Matbaası
• Yap Bi Babalık
• Bilinmeyen Numaralar
• Kafa’da Kalmasın
• Hayatım Roman
• Kafa’da Kalmasın
• Aşkın Tekil Hali

Can Yılmaz Alıntıları – Sözleri

• Uçmak bir yığın problemi çözer, ne otomobil ne otobüs ne vapur, salla kanadı git… Kuş kadar hükmümüz yok lan bu dünyada. (Kafa’da Kalmasın)
• Beni merak ettiklerini sandım, beni sevdiklerini sandım, bana aşık olduklarını, bana düşman olduklarını, benden nefret ettiklerini, beni bağırlarına bastıklarını sandım. (Bilinmeyen Numaralar)
• Sevgisizlik çağlarında uyum sağladık içi çürümüş kalabalığa. Kendimizi ayıramadık, değişik olmaya çalışmadık, en süratli trene binmek istedik, etrafımızdaki güzellikleri görmeden ilerlemeye razı gelip. Plastiğe, metale, betona sarıldık sevdiğimiz yerine. (Kafa’da Kalmasın)
• “Ateşe dayanabildiğin kadar günah işleyeceksin” derdi babam. Ve acısına dayanabildiğin kadar ayrılığın, seveceksin bir insanı. Şu sebeple ne kadar oldukca seversen o denli fazla acı çekersin. Her büyük mutluluğun sonu, hep büyük hüsranları getirir. (Aşkın Tekil Hali)
• “Ulan oğlum, adam benzer biçimde ayrıldık. Niye evinize gitmiyorsunuz da içmeye devam ediyorsunuz? Ulan hadi doymadınız, zıkkımlandınız; niye evinize gitmeyip adam kaçırıyorsunuz? Ulan hadi zıkkımlandınız, adamı kaçırdınız; niye benim evime geliyorsunuz? Karşı bankanın kamerası düğün kasedi benzer biçimde kaydediyor o sokağı…” (Yap Bi Babalık)
• “Babalarımız hayatımızın tam ortasında fakat onlarla yaşamıyoruz sanki.” (Bilinmeyen Numaralar)
• Şeker kardeşim biz insan sarrafıyız, ben kapıdan girdiğinde sana notunu verdim aslına bakarsanız (Yap Bi Babalık)
• “Kazanın öyküsünü söyledi bir rakı sofrasında. Camdan çıkmışım, sonrasında otomobile baktım yattığım yerden, bazen hatırlıyorum. Vay be demiştim, adama bak, iyi mi vurmuş güzelim arabayı. Halbuki vuran benim ha. Hale bak ya. Allah bu içkinin belasını versin.” (Yap Bi Babalık)
• “Her şeye karşın bahar gelmeye devam ediyor; ısrarla bıkmadan usanmadan, dalını kırmamıza kızmadan, suyuna kattığımız zehre küsmeden, yağmuruna bile karıştığımız, düzenine çomak yerleştirip, soktuğumuz çomağı da kırıp attığımıza kulak asmadan, gene tekrardan taptaze bir yaşamı önümüze seriyor, alın hayrını görün diye. Belki o da boş vermiş, otomatiğe takmış, bizi kendi halimize bırakmış, ne haliniz var ise görün hesabı…” (Kafa’da Kalmasın)
• Her şeye karşın bahar gelmeye devam ediyor; ısrarla bıkmadan usanmadan, dalını kırmamıza kızmadan, suyuna kattığımız zehre küsmeden, yağmuruna bile karıştığımız, düzenine çomak yerleştirip, soktuğumuz çomağı da kırıp attığımıza kulak asmadan, gene tekrardan taptaze bir yaşamı önümüze seriyor, alın hayrını görün diye. (Kafa’da Kalmasın)
• “Ateşe dayanabildiğin kadar günah işleyeceksin” derdi babam. Ve acısına dayanabildiğin kadar ayrılığın, seveceksin bir insanı. Şu sebeple ne kadar oldukca seversen o denli fazla acı çekersin. Her büyük mutluluğun sonu, hep büyük hüsranları getirir. (Aşkın Tekil Hali)
• Yaşlı birini memnun etmek için ona ne verebilirsin? Para, para etmez, altına otomobil çeksen gözü görmez, sekiz çeşit yiyecek versen yiyemez… Ucuz ve en kıymetli şeyi ver… Söylediklerine kıymet ver… (Hayatım Roman)
• Mutsuz bulunduğunu fark edemeyecek güzellikte bir hayal dünyası, insanoğlunun en büyük düşmanı. (Kafa’da Kalmasın)
• Korkumu bastırmak ve fena şeyler düşünmemek için, içimden şiir okuyordum.
  “Beni sev “dedi hanım.
  Ama kendin benzer biçimde sev.
  Yani kendini sever benzer biçimde sev.
  İçten ve nedensiz sev.
  O şekilde bir sev ki beni.
  Bana baktığında kendini gör… (Aşkın Tekil Hali)
• Bu seyahat seni sertleştirecek de, yumuşatacak da, eritecek de… Mühim olan içindeki sen, onu bulmalısın… (Kafa’da Kalmasın)
• Korkumu bastırmak ve fena şeyler düşünmemek için, içimden şiir okuyordum.
  “Beni sev “dedi hanım.
  Ama kendin benzer biçimde sev.
  Yani kendini sever benzer biçimde sev.
  İçten ve nedensiz sev.
  O şekilde bir sev ki beni.
  Bana baktığında kendini gör
  …. (Aşkın Tekil Hali)
• . …ve bir gece tüm yalnızlıklarımızla beraber el ele tutuşarak geçiyorduk şehrin en ihtişamlı insan köprüsünden… (Aşkın Tekil Hali)
• Kulağımız Cüneyt Koryürek’te, gözümüz Daley Thompson’da nefesimizi tuttuk; sanki madalyayı Britanyalı Thompson değil, Muş Vartolu Veli Ballı alıyor… (Klişe Hayatlar Matbaası)
• Mesela, “Siz ne öneriyorsunuz?” sorusuna şu cevabı verirdi:
  “İkisi de ultra pırlanta…” (Klişe Hayatlar Matbaası)
• Hep sandım ben, sandım… Tüm bu tarz şeyleri yaşadığımı sandım, insanların benimle konuştuğunu sandım, bana sorular sorduklarını sandım, beni hikâyeleriyle doldurduklarını, taştığımı sandım. (Bilinmeyen Numaralar)