Pala Hayriye kimin eseri? Pala Hayriye kitabının yazarı kimdir? Pala Hayriye konusu ve anafikri nedir? Pala Hayriye kitabı ne konu alıyor? Pala Hayriye PDF indirme linki var mı? Pala Hayriye kitabının yazarı Figen Şakacı kimdir? İşte Pala Hayriye kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Figen Şakacı

Yayın Evi: İletişim Yayınevi

İSBN: 9789750512711

Sayfa Sayısı: 175

Pala Hayriye Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Kulağıma durmadan yürü diye fısıldayan, gittikçe uğultuya dönüşen, menşei belirsiz bir ses çalınıyordu. Sema pusunu üzerime kusuyor, beni yutmaya yelteniyordu. Boyun eğmek, geri dönmek yoktu. Yolu bir çaprazına, bir dikine dilimledim. Sonunda yorgun düşüp bir merdivenin başlangıcında durdum. Çöksem olduğum yerde uyuyacak, soğuğun ikide bir dürten dikenli ellerinde yığılıp kalacaktım. Artık bir evim yoktu fakat bir okulum vardı. Ailemi yeni arkadaşlarımdan kuracak, atanmışlarla değil, seçilmişlerle mutlu mesut yaşayacaktım.

Böreğe pudra şekeri ister misin? Ertürk Yöndem, Lenin’i döver mi? Kim otlu peynir kokuyor? “Bekâret tutsaklık”, yarım yarım hatıralar, öğrenciler, gazeteciler… Kim dans eder ki komparsitayla? Şehrin yokuşları, çıkmaz sokakları… Yalnız mısın sen oralarda? Genç bir bayan evden kaçıyor, kalınca fitilli kadifesi kirden üstüne yapışmış, kaşı-bıyığı gür Pala Hayriye bu… Figen Şakacı, doksanlı yıllarda üniversiteye başlamış olan Hayriye’nin kırklı yaşlara kadar yaşadıklarını konu alıyor.Pala Hayriye, neşeli, meydan okuyan, direnen bir kadının hikâyesi… Figen Şakacı, Bitirgen’le başladığı gelişme hikâyesine Pala Hayriye’yle devam ediyor.

(Tanıtım Bülteninden)

Pala Hayriye Alıntıları – Sözleri

• Ne vakit ki her şeyden korkmaya başladım, büyüdüğümü anladım.
• Hamım ben daha; dalıma yabancı, ağacıma küs, köküme çekingen. Düşme korkusundan olgunlaşmaya meyletmeyen…
• Düştüğüm fazlaca olmuştu da yerden kaldıran biriyle ilk kez tanışıyordum.
• Köpeklerin korkuyu sezdikleri yalanına bir kez daha inanmadım. Korkuyu sezen insanlardı, kurnazca etinden koparmak için pusuda bekleyen onlardı.
• Hasret çekmek, bir hayalin yerini durmadan değişiklik yapmak demek. Özlemek daha başka, onda tüm dünyayı aynı anda kucaklamak isteği benzer biçimde imkânsız bir şey var… Birinde asla kavuşamayacağını bilmenin sancısı, diğerinde yutkundukça fark ettiğin bir yumru…
• Uykunun beni korumuş olan, kollayan, dünyadan saklayan devasa kolları vardı. Sarılırdım, sığınırdım uykuya.
• Anaların ikinci yatağı pencere önleridir.
• Ben neşelenirken bile endişelenen, hata yapma korkusundan sakarlaşan, ne vakit kalabalıkların arasına karışsam sabahleyin kendini azarlayarak uyandıran, kendinden memnuniyetsizliği canına tak etmiş biriydim de onlar kimdi peki?
• Kimse arayıp sormadığına gore artık kaçak sayılmam herhalde.
• Yirmili yaşların şaşkınlığı yok artık üzerimde, şaşırmamayı erdem saydığım bir eşikteyim.
• Ne vakit ki her şeyden korkmaya başladım, büyüdüğümü anladım.
• “Çekiç sesleriyle kitap tozları içinde kaldın mı kızım Hayriye. Oradan çıkış yokmuş, doğduğun yer kaderinmiş, kabul et!”

Pala Hayriye İncelemesi – Kişisel Yorumlar

üçlemenin ikinci kitabı… genç kızlık sürecini konu alıyor hayriyenin…
yazarın üslubu ve anlatımda ki kullandığı bizlerden biri olması muhteşem…
kendisini toplumsal medya üstünden de takip ediyorum…
sahaflar da kitap evlerinde görürseniz ne olursa olsun edinin (Mahfuz Sahaf)

Akıcı güzel bir kitap. Trio olması sebebiyle önceki kitabın okunmamış olması bir boşluk yaratıyor zira çocukluğunu
yaşadıklarını bilmek bir ihtimal 20 Li 40 lı yaşların daha leziz okunmasını sağlayabilirdi. Kadınlar arası rekabetin açıkca ortaya konulduğu kitabın bazı siyasal çağrışımları hastalık yaratsa da başarıya ulaşmış ifade sonuna kadar
okumanıza vesile oluyor. (Derya sarıkaya)

#sabitfikir50romanmaratonu ndan bir Pala Hayriye gecti ki sormayin gitsin!! Bitirgen ile baslayan öykü Pala Hayriye de şaha kalkıyor.. Benim için #sabitfikir50romanmaratonun da kolaylıkla ilk beşe giren hatta bir tek ve bir tek bu kitap için bile koca sabitfikiri okumaya degerdi diyebileceğim bir öykü Bitirgen ve Pala Hayriye.. Ruhu olan, okuduguna degen, bitmesin istedigin bir öykü.. Kesinlikle ve kesinlikle tavsiye eder bir de dayanamaz uzun da olsa bir paragrafı paylaşmadan duramam. “Annem ol dese, ne diyecektim? Anası olanın yarası vardır, git asla bulaşma bana mı? Kaza yerinde yeterince yaralı var, istemiyorum seni işte! Kadınlığı annelikle taçlandırarak prim yapmayı, ay suyum geldi, of sütüm gelmedi diye kafa ütülemeyi, dünyada bir tek ben doğurabiliyormuşum benzer biçimde tefrika halinde günlük tutmayı, kutsiyet kredisiyle ona buna çalım atmayı, yaşam boyu kaygı sahibi olmayı, sen beni reddedene kadar ardında dolaşmayı, hastalandığımda başımda bekle, bu kez sen benim altımı temizle diye, sana güvence refakatçi muamelesi yapmayı, takdirle tehtid arasına sıkıştırılmış bir şefkatle, senden boyuna başarı beklemeyi, sen yarım yamalak adamlarla tamamlanmayı umarken, sonunu bildiğim bir filmi seyretmeyi, gençliğimde yediğim haltları yüzüme vurduğunda, utanıp zırlamayı, en önemlisi de benim benzer biçimde olma diye, kendin olma hakkını elinden almayı istemiyorum lan bebek! Doğanın bana bahşettiği doğurganlığı, ikimizin de burnundan fitil fitil getirmeyi istemiyorum! “” (Ebru Aykaç Takipçisi)

Pala Hayriye PDF indirme linki var mı?

Figen Şakacı – Pala Hayriye kitabı için internette en fazlaca meydana getirilen aramalardan birisi de Pala Hayriye PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Figen Şakacı Kimdir?

1971 İstanbul doğumlu. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi mezunu. 1989 senesinde gazeteciliğe başladı, çeşitli gazete ve dergilerde muhabirlik, köşe yazarlığı yapmış oldu. İş Bankası Kültür Yayınları’ndan Her Doğum Bir Mucizedir ve Mizah Zekânın Zekatıdır adlı iki dere söyleşi kitabı yayımlandı. Trio olarak tasarladığı roman serisinin ilk kitabı Bitirgen 2011’de Everest Yayınları’ndan çıktı.

Figen Şakacı Kitapları – Eserleri

• Pala Hayriye
• Bitirgen
• Hayriye Hanım’ı Kim Çaldı?
• Her Doğum Bir Mucizedir
• Kesekli Tarla
• Topuklu Terlik Süt Yapar

Figen Şakacı Alıntıları – Sözleri

• Ne vakit ki her şeyden korkmaya başladım, büyüdüğümü anladım. (Pala Hayriye)
• Ne savaşıydı bu, bunca ölüm, bunca ölü ne içindi? (Hayriye Hanım’ı Kim Çaldı?)
• Devrana atıp tutacağına, derdini sev. (Hayriye Hanım’ı Kim Çaldı?)
• Türker elindeki faraşı ve süpürgeyi kenara koydu ve parmakları ile tek tek sayarak anlatmaya başladı.: “Dedim ya ben Bi muhbirim, ya ben Bi ajanım, ya da ben bu vakada yoktum.Tabi.” Bu cevabın peşinden kendisine aşık olacak olan Füsun Türkere üniversite de kaçıncı yılı bulunduğunu sordu. Türker oturmuş olduğu yerde kafasını hızla birkaç kez sağa sola çevirdi ve “Yedi” diye bağırdıktan sonrasında kahkaha atmaya başladı. “Yedi…. Hahaahhaahhahahah” (Bitirgen)
• Yan yana asla mi dondurmamışız zamanı, bu kadar mı teğetmişiz birbirimize, bu kadar mı eminmişiz asla ayrılmayacağımızdan… (Bitirgen)
• Kitabın her sayfası kırmızı kalemle işaretlenmişti, bana birazcık ters geldi. Kitabı bu şekilde çizmek fena bir şey değil mi diye sormuş oldum. Hayır, mühim olan her sözün altını çizmek lazım dedi; unutmamak içinmiş. (Bitirgen)
• Aşka benzer bir arkadaşlıktı onlarınki. Aldanmadan ayıklanmış, kendini unutmayı güzellemekten vazgeçmiş bir aşk… Birinin yokluğu ötekini elden ayaktan keser, hayatla bağını çıt diye koparmaya yeterdi. (Hayriye Hanım’ı Kim Çaldı?)
• Ben seni anne, ben seni hep bilmeden, hep şaşırarak, hep ta şuramda taşıyarak, hep fakat hep kendimden gizleyerek sevmiştim… (Bitirgen)
• “Çekiç sesleriyle kitap tozları içinde kaldın mı kızım Hayriye. Oradan çıkış yokmuş, doğduğun yer kaderinmiş, kabul et!” (Pala Hayriye)
• Teşekkür ederim beni bu ödüle layık gördüğünüz için… Yine de sizi hiçbir vakit affetmeyeceğim beni bunca vakit görmediğiniz için. (Kesekli Tarla)
• Hasret çekmek, bir hayalin yerini durmadan değişiklik yapmak demek. Özlemek daha başka, onda tüm dünyayı aynı anda kucaklamak isteği benzer biçimde imkânsız bir şey var… Birinde asla kavuşamayacağını bilmenin sancısı, diğerinde yutkundukça fark ettiğin bir yumru… (Pala Hayriye)
• Hayriye Hanım’ın her sorusu çilingir misali kapıları zorlar eninde sonunda açmayı başarır, başka başka odalara çıkarırdı insanı. (Hayriye Hanım’ı Kim Çaldı?)
• Babama Bitirgen ne demek diye sormuş oldum; meğer minik ve şeker benzer biçimde tatlı kayısıymış. Ben de minik ve şeker olduğum için onun Bitirgeniymişim. Ne güzel değil mi? (Bitirgen)
• Zaten ne vakit yemekte kavga çıkmadı ki, ben asla kavgasız bir akşam yemeği hatırlamıyorum, kahvaltı da. Öğlen aslına bakarsanız hepimiz bir yerde, şu demek oluyor ki anlayacağın yiyecek yerine birbirimizi yiyoruz fakat bir türlü doymuyoruz. (Bitirgen)
• Olmadı, yapamadım. (Kesekli Tarla)
• Vedanın da çocukluk benzer biçimde asla bitmediğini anladım. (Kesekli Tarla)
• “Asla affetmeyeceklerimin listesini yaptım. Bu listeyi her an yanımda taşıyacağım zira kimi zaman ben kızdığım insanları unutuyorum, oysa insan hiçbir vakit hiçbir şeyi unutmamalı…” (Bitirgen)
• Sevgide bir kol boyu mesafe isterdi; yapış yapış, öpüş-kokuş cilveleri vıcık bulurdu. (Kesekli Tarla)
• Düşünürken sallanmayı niye seviyorum ben Rüya diye sormuştu bir keresinde. Bu sallanan koltukların, çocukluktan kalma bir hatıraya hizmet ettiğini ben mi uyduruyorum yoksa birileri benim yerime çoktan akıl etmiş olabilir mi ? (Hayriye Hanım’ı Kim Çaldı?)
• Bu kez son demek, bir gençlik atasözü, bir ne oldum deliliğiymiş. Üşümenin de bir yordamı, yorgunluğu bulunduğunu şimdi anladım. (Bitirgen)