Tek Çocuk Sendromu kimin eseri? Tek Çocuk Sendromu kitabının yazarı kimdir? Tek Çocuk Sendromu konusu ve anafikri nedir? Tek Çocuk Sendromu kitabı ne konu alıyor? Tek Çocuk Sendromu PDF indirme linki var mı? Tek Çocuk Sendromu kitabının yazarı Jilly Pitkeathley kimdir? İşte Tek Çocuk Sendromu kitabı özeti, sözleri, yorumları ve incelemesi…

Kitap Künyesi

Yazar: Jilly Pitkeathley

Yazar: David Emerson

Çevirmen: Emrah Saraçoğlu

Yayın Evi: Yakamoz Yayıncılık

İSBN: 9786053846567

Sayfa Sayısı: 355

Tek Çocuk Sendromu Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Geniş bir yelpazeden 60 tek çocuğun deneyimlerinden yola çıkan ve kendileri de birer tek çocuk olan Jill Pitkeathley ile David Emerson, tek evlatların karşılaştıkları sorunları ve onların yetişkinler olarak bu sorunlarla iyi mi başa çıkmayı öğreneceklerini açıklığa kavuşturuyorlar.

Tek evladı değişik icra eden nedir?

Tek çocuğun ebeveynlerine karşı her şey olmak yönündeki mesuliyet hissinin neticeleri nedir?

Tek çocuklar genel anlamda hep yalnız olduklarını hissederler, hatta sevdiklerinin yanında bile; bu durumda kalıcı ilişkiler kurmaları iyi mi mümkün olur?

Ailelerin tek çocuk sahibi olma eğilimi gösterdikleri günümüzde, bu kitap acil ve gittikçe büyüyen bir ihtiyaca karşılık veriyor. Bu her tek çocuk ebeveyni ya da eşinin okuması ihtiyaç duyulan bir kitap, bunun yanında tek çocuğun ilişkileri, arkadaşları ve işi mevzusunda da son aşama kendine özgü bir acil yardım kılavuzu.

“Okumuş olduğum en iç rahatlatıcı kitaplardan biri.”

-Virginia Ironside, ‘The Independent’-

(Tanıtım Bülteninden)

Tek Çocuk Sendromu Alıntıları – Sözleri

• “Geniş ailelerden gelen partnerler seçmek suretiyle asla yalnız kalamayacakları bir hal yaratabilirler.”
• “Sonuç, diğer çocuklardan ziyade yetişkinlerin yanında rahat eden huzursuz bir çocuktur.”
• ”İsyan etmek ve böylelikle kendi karakterlerini bulmak için evlatların kuvvetli ebeveynlere ihtiyacı vardır. Eğer evlilik sallantıdaysa, ebeveynlerden biri hastaysa, eğer çocuğa fazla yatırım yapılmışsa ya da anne babalar fazla hoşgörülüyse ortada isyan edilecek bir şey yoktur, ergen bu durumda isyan etmeyebilir.”
• “Bana daha belirgin gelen şey şu yalnız figürdür -hep tek başına. Yalnızlığa duyulan şu ihtiyaç.”
• ”Tipik olarak, söz konusu şahıs ustalaşmış, ergonomik ve toplumsal durumlarda akranlarına gore oldukça daha maharetli ve rahattır; sadece duygusal taleplerle karşılaştığında görece deneyimsiz, hatta düpedüz çömez olduğu ortaya çıkar.”
• “Sanıyorum ki tek çocuklar birazcık daha ciddidirler. Belki diğer insanların hislerine karşı daha duyarlıdırlar, bilinçleri yerindedir ve diğer çocukların asla görmedikleri ve burunlarını sokmadıkları durumların daha çok farkındadırlar.”
• “Kardeşlerinizi ve ebeveynlerinizi seyretmek suretiyle, her iki tarafa dair bilginiz vesilesiyle ebeveynlerinizin eylemlerinin haklı olup olmadığını yargılayabilir ve anne-babanızın yanılma payıyla ilgili gerçekçi bir yargıya ulaşabilirsiniz:
  Her vakit haklı değiller -bu anlamına gelir ki benim hakkımdaki yargıları da daima haklı değil- demek ki ben de daima haksız değilim.”
• “Bir ilişkinin tamiri ilk bakışta imkansız görünür, ancak ne zaman ki ilgilenmeleri gereken iki çocukları olur, o zaman her bir eş eğer yapabileceklerse, ilişkiyi kurtarmak için çaba göstermeleri gerektiğini hissetmeye başlarlar.”
• “Onlara ait olan, sadece kendilerine ait olan eşyalarla doldurulmuş olabilir. O eşyalara yapılacak bir şey sadece onların rıza göstermesi durumunda yapılabilir. Eşyalarını ödünç alacak ya da yerinden oynatacak kardeşler yoktur ortalıkta. Tek çocuklar diğer insanların kendi alanlarını düşüncesizce düzenlemelerine karşı kızgın bir içerleme geliştirebilirler.”
• “Tüm tek çocuklarımız başka hiçbir çocuk civarda değilken vakit geçirmek zorundaydılar. Bu kayıp arkadaşların yerini en fazla tutan şey, hayal güçlerini kullanmaktı. Bunun aldığı en yaygın biçimlerden biri de hayali arkadaş yahut arkadaşlar yaratmaktı.”
• “Suçlanacak başka biri olduğunu bildiğimde bile, parmağımla işaret etmeyi çok zor buluyorum -bu hiç de olgunca değil, ‘yanlış’, bu sizin yapacağınız bir şey değil. Sanırım böyle bir ebeveyn sesi geliyor kulaklarıma ve sanırım, başkalarını suçladığım zaman kendimi bir bebek gibi hissediyorum.”
• “Tüm nimetlerin size ait olma hakkını elinizde bulundurduğunuza dair inancınız, birçok şeyin sadece size ait olduğu bir tecrübeden kaynaklanır -rekabet yoktur. Başka insanlar da bunu anlamakta zorlanabilirler; yani bunun küstahlık ya da dünyaya atılmış kızgın bir çığlık olmadığını -bu tek çocuğun haklarının doğal bir ifadesidir: Dünya böyledir işte. Nimetlerin, hediyelerin ya da ekstra yemeklerin alayı tek çocuğa gider. Bu açıkmış gibi görünebilir; ancak tek çocukları anlamak bakımından önemlidir. Paylaşmanın olmayışı, tek çocukluk deneyimi açısından temeldir.”
• “Tek çocuklar hayal güçleri yoluyla kendi kendilerini eğlendirmek konusunda erken yaşlardan itibaren yetenekli hale gelirler.”
• “Ayrışıklık hissi tek çocuklar tarafından fazlaca hissedilir ve çocukluk boyunca bununla baş etmek için stratejiler icat edilir. Peki, bu yetişkinliğe geçtiklerinde davranışlarını nasıl etkiler? Bu her zaman tek başına olma hissi ne gibi sonuçlar yaratır? Buna yaygın olarak verilen iki yanıt vardır. İlki bir alan ihtiyacı, ikincisiyse bağlanma konusundaki zorluklardır.”
• ”Sanki bu çocuklar ‘düzgüsel’ bir isyana kalkışamıyorlarmış da gerçekleşmesini istedikleri değişimler için başka yollar buluyorlarmış gibidir konum. Bazıları ansızın ve epey trajik bir yolla, özgül ve çoğunlukla hesaplı görüntü değişimlerini başarmışlardır. Aslına bakarsanız bunlar o denli acıklıdır ki; bu yüzden onlara dönüşümler diyoruz.”

Tek Çocuk Sendromu İncelemesi – Kişisel Yorumlar

Tek çocuk olmak,fizyolojik ve duygusal tepkilerinin sebepleri ve daha nicesi anlatılmakta.Örnekli ve bolca araştırma yapılmış olması ile başarı göstermiş bir kitap olduğu ve yararlı bir kitap olmuş.İyi okumalar. (Yağmur Önal)

Tek mi, Çift mi?: Kitabı okurken bir çok vakit aklıma, bir Erzurum atasözü geldi: “Ölüler de sanıyor ki, diriler her gün helva yiyir.” (Tabi Kurtlar Vadisi 16. Bölüm’de Çakır da öyleki söylemiş.) Yani ne demek isterim? Tamam abicim tek çocuk olmanın belli başlı dezavantajları vardır fakat bu demek değildir ki kardeşi olanlar üst insan, ideal insan. Kitapta tek çocuğa ilişkin olduğu söylenen bir çok özellik kardeşi olanlarda da mevcut. Zaten kitabı yazan iki şahıs de tek çocukmuş, 60 tane tek çocukla görüşmüşler. Yani birazcık kardeşleri olan insanlarla karşılaştırsalar, kardeşleri olanlara da söz hakkı verseler ya da onların da kişiliklerini çözümleseler aslına bakarsak tek çocuğa atfettikleri özelliklerin aslına bakarsak kardeşi olan çocuklarda da çoğunlukla gözlemleyebileceklerini fark edebilirlerdi. Zaten öyleki olmasa bunca kişilik bozukluğuna haiz insan dünyada var olur muydu? Tek çocukluğa gelinceye kadar genler, çevre, anne-babanın kişiliği, ekonomik durum benzer biçimde pek oldukça etmen var bence. Birbiriyle kanlı bıçaklı olan bunca kardeşin olması da cabası. Elbette iyi bir kardeşe haiz olmak dünyadaki en güzel şeylerden biri fakat tersi daha oldukça karşılaşılan bir durum.
Bir de gerçekten “fakirin” adı yok abi. Röportaj yaptıkları 60 çocuktan bir çok diyor ki “Tatillerde otel odasında, hep yaşamı sorgularken bulurdum kendimi” Buna “Bulmuş da bunuyor.” da denilebilir bence. Tabi aslına bakarsak şu da var, tek çocuğa haiz olanların bir çok zengindir aslına bakarsanız. Yine de maddi durumu iyi olmayan tek ufaklıklara da söz hakkı verilse iyiymiş. Bu şekilde oldukça varlıklı bakış açısından olmuş.
Elbette kültür farklılığını da göz ardı etmemek lazım. Kitap tamamen İngiltere’deki çocuklar hakkında. Sonuçta belli başlı şeyler ortak olsa da, kültürel olarak bizlere çok da fazla uymadığını söyleyebilirim.
Bu kadar uzun bir kitap yazmaya gerek yokmuş aslına bakarsak. Bir çok tahmin edilebilecek şeyler: “Bencil olurlar, patlaşmayı bilmezler. Büyüklerle iyi anlaşırlar, toplumsal yönden zayıftırlar, aileleri tarafınca omuzlarına ağır sorumluluklar yüklenmiştir.” benzer biçimde pek oldukça şey. Mükemmelliyetçi olmaları, kendilerine hususi alan gereksinimleri olması da cabası. Ama tıpkı Nietzsche’nin söylediği benzer biçimde: “Bu dahil tüm genellemeler yanlıştır.”
Bizim kültürümüzde de, toplumda da büyükler “Tek çocuk asla çocuk.” diyerek tek evladı asla tasvip etmez. Bunda pek oldukça etmen rol oynamıştır normal olarak. Eskiden bebek ölüm oranları yüksek olduğundan, çocuğunu kaybettiğinde ebeveynin yalnız kalması, ziraat toplumu olduğumuzdan insan gücüne yoğun bir halde gerekseme duyulması, savaşlar oldukça olduğundan oldukça sayıda insana gerekseme duyulması benzer biçimde daha sayamayacağım pek oldukça niçin var. Yani tek çocuk istenmemesinin altında basitçe “Ah canım çocuk tek kalmasın, yazık o çocuğa.” yatmıyor. O mahalledeki teyzenin de işi gücü yok milletle uğraşıyor oldukça fazla takmayın.
Sonuç olarak benim zannımca, okunmaya değmeyecek bir kitap. Aynı şeyleri dön dolaş anlatmış yazarlar. Yalnızca tek çocuğa haiz olmayı düşünenlerin bir perspektif edinebileceklerini düşünmüyorum. (Utkun Uçmak)

Kardeşi olan birisi olarak dışarıdan asla tahmin edemeyeceğim problemlerden bahsediyor. Kitabın iki yazarı da tek çocuk ve kitabı 60’dan fazla tek çocukla konuşarak hazırlamışlar. Aslında kitabın amacı kesinlikle birden fazla çocuk yapın değil, hatta tek çocuk olmanın avantajlarından da bahsediyor ve problemleri gidermek için yöntemler sunuyor.Fakat sona ulaştığınız da aklınız da kalan şey kimse tek çocuk olmamalı bu birazcık fazla benzer biçimde görünse de her tek çocuk eş ve ebeveynin okuması ihtiyaç duyulan bir kitap. (ZEYNEP BULAN YAZICI)

Tek Çocuk Sendromu PDF indirme linki var mı?

Jilly Pitkeathley – Tek Çocuk Sendromu kitabı için internette en oldukça meydana getirilen aramalardan birisi de Tek Çocuk Sendromu PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Jilly Pitkeathley Kimdir?

Jilly Pitkeathley Kitapları – Eserleri

• Tek Çocuk Sendromu

Jilly Pitkeathley Alıntıları – Sözleri

• ”Tipik olarak, söz konusu şahıs ustalaşmış, ergonomik ve toplumsal durumlarda akranlarına gore oldukça daha maharetli ve rahattır; sadece duygusal taleplerle karşılaştığında görece deneyimsiz, hatta düpedüz çömez olduğu ortaya çıkar.” (Tek Çocuk Sendromu)
• “Sanıyorum ki tek çocuklar birazcık daha ciddidirler. Belki diğer insanların hislerine karşı daha duyarlıdırlar, bilinçleri yerindedir ve diğer çocukların asla görmedikleri ve burunlarını sokmadıkları durumların daha çok farkındadırlar.” (Tek Çocuk Sendromu)
• “Onlara ait olan, sadece kendilerine ait olan eşyalarla doldurulmuş olabilir. O eşyalara yapılacak bir şey sadece onların rıza göstermesi durumunda yapılabilir. Eşyalarını ödünç alacak ya da yerinden oynatacak kardeşler yoktur ortalıkta. Tek çocuklar diğer insanların kendi alanlarını düşüncesizce düzenlemelerine karşı kızgın bir içerleme geliştirebilirler.” (Tek Çocuk Sendromu)
• “Kardeşlerinizi ve ebeveynlerinizi seyretmek suretiyle, her iki tarafa dair bilginiz vesilesiyle ebeveynlerinizin eylemlerinin haklı olup olmadığını yargılayabilir ve anne-babanızın yanılma payıyla ilgili gerçekçi bir yargıya ulaşabilirsiniz:
  Her vakit haklı değiller -bu anlamına gelir ki benim hakkımdaki yargıları da daima haklı değil- demek ki ben de daima haksız değilim.” (Tek Çocuk Sendromu)
• “Bir ilişkinin tamiri ilk bakışta imkansız görünür, ancak ne zaman ki ilgilenmeleri gereken iki çocukları olur, o zaman her bir eş eğer yapabileceklerse, ilişkiyi kurtarmak için çaba göstermeleri gerektiğini hissetmeye başlarlar.” (Tek Çocuk Sendromu)
• “Tüm tek çocuklarımız başka hiçbir çocuk civarda değilken vakit geçirmek zorundaydılar. Bu kayıp arkadaşların yerini en fazla tutan şey, hayal güçlerini kullanmaktı. Bunun aldığı en yaygın biçimlerden biri de hayali arkadaş yahut arkadaşlar yaratmaktı.” (Tek Çocuk Sendromu)
• “Sonuç, diğer çocuklardan ziyade yetişkinlerin yanında rahat eden huzursuz bir çocuktur.” (Tek Çocuk Sendromu)
• “Ayrışıklık hissi tek çocuklar tarafından fazlaca hissedilir ve çocukluk boyunca bununla baş etmek için stratejiler icat edilir. Peki, bu yetişkinliğe geçtiklerinde davranışlarını nasıl etkiler? Bu her zaman tek başına olma hissi ne gibi sonuçlar yaratır? Buna yaygın olarak verilen iki yanıt vardır. İlki bir alan ihtiyacı, ikincisiyse bağlanma konusundaki zorluklardır.” (Tek Çocuk Sendromu)
• “Tüm nimetlerin size ait olma hakkını elinizde bulundurduğunuza dair inancınız, birçok şeyin sadece size ait olduğu bir tecrübeden kaynaklanır -rekabet yoktur. Başka insanlar da bunu anlamakta zorlanabilirler; yani bunun küstahlık ya da dünyaya atılmış kızgın bir çığlık olmadığını -bu tek çocuğun haklarının doğal bir ifadesidir: Dünya böyledir işte. Nimetlerin, hediyelerin ya da ekstra yemeklerin alayı tek çocuğa gider. Bu açıkmış gibi görünebilir; ancak tek çocukları anlamak bakımından önemlidir. Paylaşmanın olmayışı, tek çocukluk deneyimi açısından temeldir.” (Tek Çocuk Sendromu)
• “Tek çocuklar hayal güçleri yoluyla kendi kendilerini eğlendirmek konusunda erken yaşlardan itibaren yetenekli hale gelirler.” (Tek Çocuk Sendromu)
• “Bana daha belirgin gelen şey şu yalnız figürdür -hep tek başına. Yalnızlığa duyulan şu ihtiyaç.” (Tek Çocuk Sendromu)
• “Suçlanacak başka biri olduğunu bildiğimde bile, parmağımla işaret etmeyi çok zor buluyorum -bu hiç de olgunca değil, ‘yanlış’, bu sizin yapacağınız bir şey değil. Sanırım böyle bir ebeveyn sesi geliyor kulaklarıma ve sanırım, başkalarını suçladığım zaman kendimi bir bebek gibi hissediyorum.” (Tek Çocuk Sendromu)
• ”İsyan etmek ve böylelikle kendi karakterlerini bulmak için evlatların kuvvetli ebeveynlere ihtiyacı vardır. Eğer evlilik sallantıdaysa, ebeveynlerden biri hastaysa, eğer çocuğa fazla yatırım yapılmışsa ya da anne babalar fazla hoşgörülüyse ortada isyan edilecek bir şey yoktur, ergen bu durumda isyan etmeyebilir.” (Tek Çocuk Sendromu)
• “Geniş ailelerden gelen partnerler seçmek suretiyle asla yalnız kalamayacakları bir hal yaratabilirler.” (Tek Çocuk Sendromu)
• ”Sanki bu çocuklar ‘düzgüsel’ bir isyana kalkışamıyorlarmış da gerçekleşmesini istedikleri değişimler için başka yollar buluyorlarmış gibidir konum. Bazıları ansızın ve epey trajik bir yolla, özgül ve çoğunlukla hesaplı görüntü değişimlerini başarmışlardır. Aslına bakarsanız bunlar o denli acıklıdır ki; bu yüzden onlara dönüşümler diyoruz.” (Tek Çocuk Sendromu)