Kitap Künyesi

Yazar: Sulhi Dölek

Yayın Evi: Dünya Yayıncılık

İSBN: 9789754340797

Sayfa Sayısı: 112

Vidalar Ne Anlatıyor? Konusu, Ana Fikri, Özeti

Yazarın ‘1983 Sabahattin Ali Öykü Ödülü’nü kazanmış olan bu yapıtı, bir çarpıklığı, acı bir gerçeği vurgulayıp ortaya sererken, kara gülmece yaklaşımıyla düzeyli bir toplumsal eleştiriyi dile getiriyor.

Vidalar Alıntıları – Sözleri

• Talihimin bana güldürmüş olduğu günlerin sayısı, sağ elimin parmaklarından daha azdır. Sağ elimin üç parmağını bir dövüşte yitirdiğimi söylersem, bunun anlamını daha iyi vurgulamış olurum…
• “Öykücülük kolay iş değildir. Hele bir de mevzu beğenmiyorsanız, kendinizi gebeliğin on birinci ayında bir hanıma benzettiğiniz olur.”
• Talihimin bana güldürmüş olduğu günlerin sayısı, sağ elimin parmaklarından daha azdır. Sağ elimin üç parmağını bir dövüşte yitirdiğimi söylersem, bunun anlamını daha iyi vurgulamış olurum.
• Bir gün, yalnız ve dalgın yürüyordum yol kenarında. Islak, kurşun renkli, kaygılı ve binlerce esinle yüklü bir hava vardı. Bir otomobilin kaldırıma oldukca yakın ve hızla geçtiğini, sıçrayan çamurlu sularla paltomun omuzundan, pantolonumun paçasına değin beneklendiğimi farklıdır benzer biçimde oldum. Aldıracak durumda değildim. Kafamda kurduğum öykü çatısını not etmek için defterimi çıkardım cebimden.
  Araba köşede durdu. Sürücüsü kapıyı çarpıp bana doğru gelmeye başladı. İnsanlık ölmemiş demek ki, diye düşünüyordum. “Adam üstümü çamurladığı için özür dileyecek. Belki de giysilerimi temlzletmeyi önerecek.”
  Yanıma geldi. İncelikten oldukca uzak bir sesle
  “Ne yazdın o deftere?” diye homurdandı.
  Hoppala! “Hiç.” dedim, “Ufak bir not aldım.”
  “Ufak bir not, öyleki mi? Senin beynin minik kardeşim. Plaka numarasını yazdın da ne oldu şu demek oluyor ki? Cicilerini çamurladığım için beni mahkemeye mi vereceksin? Ben adamı ne yaparım, biliyor musun?”
  Bilip bilmediğimi söylememe fırsat vermedi. Adamı bir yumrukta yere devirirmiş, onu öğrendim böylece. Çamurların içinde otururken bile tek düşündüğüm, bir an ilkin eve gidip tuttuğum nottan bir öykü çıkarmaktı.

Vidalar İncelemesi – Kişisel Yorumlar

sulhi dölek in ilk kitabını okudum, garip bir mevzu olmuş
tavsiye edermisiniz derseniz
kötü sayılmaz derim, oldukca boş vaktiniz var ise???? okuyabilirsiniz (s.yavuz)

Vidaların Gevşemesiyle Başladı Her Şey!: 1983 Sabahattin Ali Öykü Ödülü’nü kazanmış olan kitap toplam yirmi bir kısa öyküden oluşuyor. Adından da anlaşılacağı benzer biçimde vidaları gevşemiş bir toplumun ve dolayısıyla insanoğlunun iyi mi problemler yaşıyor olabileceği kara gülmece yöntemiyle kah güldürerek kah hüzünlendirip düşündürerek mükemmel bir halde aktarılıyor okura.
Kitaptaki tüm öykülerin ortak noktası; toplumsal bir probleminin etkilerine maruz kalan fakat çaresiz ferdin bu sorunlarla başa çıkarken ara sıra fantastik, ara sıra delice yollarla bu sorunları yenmeye emek harcaması. Eleştirinin dozu ve biçimi öyleki bir kıvamında ayarlanmış ki can yakmıyor fakat insanoğlunun yüreğinde isyan kıvılcımlarını ateşliyor bozulan toplumsal düzene dair. Gözlemleri öyleki keskin ki çevremizde gördüğümüz, tanıdığımız kişileri okuyormuşuz hissine kapılıveriyoruz. Basit, halktan, bizlerden yaşamlar…Yaşadığı toplumun nabzını iyi tutan bir yazarın kaleminden çıktığını hissettiriyor kitap.
Öyküler o denli kısa geliyor ki devam etse keşke diye düşündürüyor ki kısa öykü teriminin hakkını tam olarak verdiğinin göstergesidir bu durum. Tadında bırakılacak kadar kısalıkta fakat zihinde müthiş bir iz bırakan cinsten… Dil özellikleri açısından yalın, duru ve bununla birlikte inceden inceye alaycı bir dil kullanılmış.
Türkiye’nin bir zamanlar en büyük gülmece dergisi kabul edilen “Akbaba”nın verdiği ödülünü sonuna kadar hak etmiş kesinlikle. Bu şekilde bir yazarı seneler sonrasında okumuş olmak benim adıma büyük bir utanç sayılası. 1000kitapta da dikkat çekmemiş olması üzücü. Bundan sonrasında öteki eserlerini de okuyacağım ne olursa olsun. Öğrencilerimle paylaştığım öyküleri onları da etkiledi ve bu da her yaşa her dönemde hitap edebildiğinin kanıtı sayılabilir. Dönem dönem tekrardan dönerek dönerek okunası… (Hasret)

Vidalar PDF indirme linki var mı?

Sulhi Dölek – Vidalar kitabı için internette en oldukca meydana getirilen aramalardan birisi de Vidalar PDF linkidir. İnternette ücretli olarak satılan bir çok kitabın PDFleri bulunmaktadır. Ancak bu PDF’leri yasal olmayan yollarla indirmek ve kullanmak hem yasalara hem de ahlaka aykırıdır. Yayın evlerinin sitesinden PDF satılıyorsa indirebilirsiniz.

Kitabın Yazarı Sulhi Dölek Kimdir?

20 Eylül 1948’de İstanbul’da doğan Dölek, ilk ve ortaokulu İstanbul Rami’de okudu. Deniz Harp Okulu’ndan sonrasında Michigan Üniversitesi’ni tamamladı. 1989’a kadar, vapur inşa yüksek mühendisi olarak Deniz Kuvvetleri’nde çeşitli görevlerde bulunmuş oldu, sonrasında senaristliğe adım attı.

İlk öykülerinden biri 1969 Varlık Yıllığı’nda yayımlandı. Aynı yıl, “Dünya Dönmüyor Artık” adlı tek perdelik bir oyunla Yusuf Ziya Ortaç Armağanı’nı kazanarak Akbaba yazarları arasına katıldı. Sonraki yıllarda öykü ve roman çalışmalarının yanı sıra, dönem dönem, Milliyet, Cumhuriyet benzer biçimde gazetelerle Çivi, Nokta, Tempo ve Diyojen benzer biçimde haftalık dergilerde, Varlık’ta ve öteki edebiyat dergilerinde mizahi bakışlı yazılar yazdı.

1979’da “Yeşil Bayır” romanıyla Kültür Bakanlığı Çocuk Romanları Yarışması’nda birinci olan Dölek’in başlıca eserleri içinde “Korugan”, “Geç Başlayan Yargılama”, “Vidalar”, “Kiracı”, “Teslim Ol Ufak”, “Truva Katırı”, “Aynalar”, “Kirpi” ve “Habis’in Serüvenleri” sayılabilir.

Dölek’in ek olarak “İçimizdeki Yasakçı” adıyla kitaplaşan bir incelemesi, “Üçüncü Kattaki At”, “Yeşil Bayır”, “Arkadaşım Dede”, “Kestane Şekeri”, “Her Şeyi Bilen Çocuk’, “Ufak Çalgıcılar”, “Kahkaha Tarlası” ve “Hayvanlar Alfabesi” adlı çocuk kitapları bulunuyor.

Fazlaca sayıda tiyatro, radyo ve tv oyunu bulunan Dölek, Ambrose Bierce’in “Fantastic Fables” adlı kitabını “Karanlığın Kahkahası” adıyla dilimize kazandırdı. “Kiracı” adlı romanı 1987’de beyazperdeye uyarlandı.

Süper Baba, Külyutmaz, İkinci Bahar, Unutma Beni, Yabancı Damat benzer biçimde tv dizilerinin yanı sıra, “Truva Katırı” romanından televizyona uyarladığı “Koltuk Sevdası” adlı politik hiciv dizisinin de senaristliğini yazdı.

Sulhi Dölek, geçirdiği beyin kanaması sebebiyle tedavi görmüş olduğu GATA Haydarpaşa Hastanesi’nde 7 Kasım 2005 tarihinde vefat etti.

Sulhi Dölek Kitapları – Eserleri

• Kirpi
• Vidalar
• Korugan
• Ufak Günahlar Sokağı
• Kiracı
• Yeşil Bayır
• Gülyüzlü Tarlalar
• Teslim Ol Ufak
• Habis’in Serüvenleri
• Aynalar
• Kahkaha Tarlası
• Truva Katırı
• Kestane Şekeri
• Her Şeyi Bilen Çocuk
• Geç Başlayan Yargılama
• Ufak Çalgıcılar
• Arkadaşım Dede

Sulhi Dölek Alıntıları – Sözleri

• Genel Sekreter sözümü keserek kampanyanın ne netice vereceğinin umrunda bile olmadığını söylemişti.Ona gore Alaattin’in cini bile ülkemizdeki trafik kazalarını azaltamazdı.Mühim olan, kampanyanın heybetli bir basın toplantısıyla başlamasıydı.Trafik kampanyasından umduğumuz tek yarar, Genel Müdürümüzün adının tüm gazetelerde çıkmasıdır, demişti Genel Sekreter.Bunu unutmayalım. (Truva Katırı)
• Siz üstünüze almayın dedi Cevdet Bey.Henüz genel müdür benim.
  Sadece kağıt üstünde sizsiniz dedi Faruk Bey. Asıl genel müdür benim.
  Bana bunu yapamazlar diye söylendi Ali Rıza Bey.
  “Sana mı?”dedi Cevdet Bey. “Sen de kim oluyorsun?”
  Genel müdürlük hepinizden oldukca benim hakkım dedi Ali Rıza Bey. Son gülen iyi güler.
  Dairemiz gitgide garip bir yer oluyordu.Düzineyi aşkın genel müdür yardımcısının varlığından doğan kargaşalık yetmezmiş benzer biçimde,şimdi de genel müdürlerin sayısı çoğalmaya başlamıştı. (Truva Katırı)
• «Öldürecek babam beni,» diye ağlamaya başladı tahta perdedeki delikten girer girmez.
  «Ne yaptın ki?»
  Rakıyı kırdım.» (Korugan)
• Sözü sonsuzlaştıran kitaptır.
  Doç. Dr. Ahmet Taner Kışlalı (Yeşil Bayır)
• Kimi insanoğlu, anlamlı bir tablo olabilecek hayatımızı bir karikatüre çevirmek için ellerinden geleni yapıyorlar. (Kirpi)
• Kızgınken karar vermek fırtınalı havada yelken açmaya benzer. (Kirpi)
• Konuşamadığı için devamlı olarak düşünüyordu. Düşündükçe de, ne oldukca senedir ne oldukca kişiye ne oldukca şeyi söylemeyi beceremediğinin ayırdına vuruyordu. (Aynalar)
• Ya siz?.. Bencillik dalgalarıyla kabaran bir yalanlar ırmağında yıkandığımızı siz yadsıyabilir misiniz?.. Kimsiniz?.. Nesiniz?.. (Aynalar)
• Yeryüzündeki uzun seyahat süresince; gövde, kişilik, tutkular ve kızgınlıklar benzer biçimde, kişinin gereksinimleri de acımasızca inip kalkan süre çekicinin altında dövüle dövüle şekil değiştiriyordu. Belli bir durağa yaklaşırken, tüm gereksinimler keskin ağızlı tek bir isteğe, kendini anlatma isteğine dönüşüyordu. (Aynalar)
• Marifet nedir peki? Marifet, dost olmaktır! Her marifet sözcüğünde asayı tekrardan vurup ortalığı toza boğarak sürdürdü konuşmasını.
  Marifet, sevgili olmaktır!
  Marifet, başkalarının acılarına anlayışlı ve duyarlı olmaktır! İşte bunlar gerçek niteliklerdir!
  Bunları günün birinde çıkarmak suretiyle üstümüze giymez, benliğimize temelli katarız.
  Asasını vura vura arşivin derinliklerine doğru uzaklaştı.
  Marifet, tokken açları hatırlamaktır!
  Marifet, vermeyi bilmektir!
  Marifet, yaşamın müziğini yürekte duymaktır!… (Truva Katırı)
• Onun en büyük ayak bağları ve en büyük talihsizliği, direkt doğruya kendisiydi. (Truva Katırı)
• Hepimizin aslolan düşmanı, düşmanlık duygusunun ta kendisi değil midir dostlarım? (Habis’in Serüvenleri)
• Kimi insanoğlu, anlamlı bir tablo olabilecek hayatımızı bir karikatüre çevirmek için ellerinden geleni yapıyorlar. (Kirpi)
• ‘Hepimiz figüranlarız,’ diye deklare etti Habis. ‘Kimbilir kimlerin çiçek dürbününün içinde duran ve her an yitik yer değiştirmeyi bekleyen renkli fakat önemsiz kağıt parçacıklarıyız.’ (Habis’in Serüvenleri)
• Bize etiket yapıştırmaya kalkan o oldukca bilmişler; içinde yaşadığımız gerçek olamayacak denli acımasız, çirkin, kirli, gürültülü dünyanın, fenalık iplerinden örülmüş yakıcı bir kazak benzer biçimde beni boğduğunu söylediğimde, hiçbir kitapta tanımlanmayan olağan dışı bir çılgınlığa tutulmuş umutsuz bir hastaymışım benzer biçimde ürkekçe ve umarsızca bakıyorlardı yüzüme. Besbelli kendilerini yalnızca olağan çılgınlıklarla basit aptallıklar karşısında güvende hissediyorlardı. (Aynalar)
• İnsan güzel bölgelere kaçmak yerine kendi çevresini güzelleştirmeye çalışmalı. (Yeşil Bayır)
• Bir başka aday, epeyce mürekkep yalamışa benzeyen gözlüklü bir aptaldı. “Biz aptal değiliz efendim,” deyip duruyordu. “Sadece yoğun medya bombardımanı ile aptallaştırılıyoruz. Zaten her şeyden ilkin aptallığın tanımını yapmak gerek. Nedir aptallığın gerçeğe en yakın tanımı? Ne istediğini bilmemek mi? Bindiği dalı kesmek mi?…. (Habis’in Serüvenleri)
• Eve giderken, bürokrasinin aksayan yönlerinin aslolan sorumlusunun politikacılar bulunduğunu düşündüm.Her şeyden ilkin kadroyu şişiren onlardı. (Truva Katırı)
• Utanılacak davranışlar, insanoğlunun sırtına yüklenen gereksiz ağırlıklar gibidir. Enerjisini bu yükü taşımaya verirsin, başkaları da bundan yararlanmaya kalkar. (Yeşil Bayır)
• ”İyi ya,” dedi Bilgi. ”Güneye gidelim öyleyse.”
  ”Yoksa batıya mı gitsek?”
  ”Benim için tümü bir,” dedi Bilgi. ”Babamı bulalım da, hangi yön olursa olsun… Mühim olan yönler değil, babamı bulmamız.”
  ”Kafasız!” dedi Suna kardeşine. Ancak oldukca kızgın olduğu zamanlar bu şekilde fena sözler çıkardı ağzından. ”Yönlerden rastgele biri değil, yalnızca doğru olanı bizi babama götürür. Bunu bilmiyor musun?” (Gülyüzlü Tarlalar)